"Neutral"
Napuyat ako kagabi kakalaro ng RAN Online grabe adik na talaga ako 3:00am na ako natulog! Kaya nga level 32 na siya ang lakas na ng shaman ko :) tapos nagising ako ng 9:00am matural diretso agad computer haha laro ulit tapos nagpaleech ako kay rudolph then maya-maya dumating si alex, tapos maya-maya nagparty na kami nila maki, naku unti lang nagawa kong assignment nakakaadik talaga ngunit mga equips ko "Neutral" palang. Tapos nagpaalam na ako kay rudolph at maki kasi aalis ako para pumunta sa church organization, parang tanga lang talaga meeting namin hindi-Neutral mag ice water ba naman daw sa loob ng conference hall! at ang masakit ako ang taya ang hirap ah medyo marami pa naman kami. Naku! tapos I think 30minutes lng meeting namin este laro walang actual meeting kaya pumunta na kami nila chammy at aubrey kayla sahara parang timang lang si sahara wala pati si dyan naku kaya naghintay kami sa Inbox internet shop ayun may pagtatalong naganap secret na namin yun. Haha! tapos nung dumating na si sahara wala rin pala practice kamusta naman kasi 6:00pm na siya dumating ang dilim na nun katakot panaman place nila kaya umuwi nalang kami. Ayan nasa bahay na harap na naman sa computer para maglaro adik talaga ako ang hirap ng quest na ginagawa ko! Kaya ayun nagpalevel nalang ako ang bagal nga eh. Well till here nalang neutral lang ang araw ko ngayon kahit nakita ko si *****. Nakita ko rin ang friend ko.
++ erAsing memOries ++
Saturday, November 18, 2006
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Marami Talagang Nangyari"
Hindi na naman ako nakapagpost ng ilang linggo kaya napakarami akong ikukuwento sa inyong lahat as in super daming nangyari. Syempre may happy story at may sad story rin. Unahin natin ang pagkatapos ng sem-break simula na naman ng kalbaryo ng buhay istudyante sabi nga ni Ms. Sese "I was born Intelligent but Education ruined me." na ngayon ay linya ko narin totoo naman talaga. Simula narin ng lesson at itong linggo na ito ay iniannounce ang list ng honors shocks"22 DAPAT" ang honors ngunit 11 nalamang ang nakasali dahil nga sa masamang naganap noong nakaraang buwan "SAYANG" yan ang punch line ko araw-araw noong malaman ko na DAPAT ay kasali ako nakanta pa nga ako ng" Sayang nagyon lng tayo nag katagbo, ngayon lang din magkakalayo" at marami pang kantang may word na "SAYANG" buhay nga namana dumarating sa ating buhay ang mga ganitong sitwasyon na minsan ay masyadong nakakapanghinayang at syempre lalo na nung nalamn kung rank 8 ako shocks talaga ang taas pa nang grade ko bkit ngayon pa kasi. Sumundo na linggo araw ng paghahanda sa Reader's Theater ng English month araw rin ng mga Essay Writing Contest, Boggle, Scrabble at Quiz Bee halos sa limang yan ay panalo kami, Bulletin Board na lamang. Shocks champion kami sa Reader's Theater ang saya walang I.P.A, hay sarap ng ginhawa para bang nabawasan ng bigat ang aking problema at mga sumunod pa na araw ay ang mga Long Test na pabigat sa buhay pero okey lang naman kasi wala na akong paki kahit mababa ako, kasi nagpapababa ako dahil gusto ko nang bumalik sa second star yung iba alam kung bakit kasi pansin rin nila yun pero majority hindi nila alam basta ayun na yun. Alam niyo ba may bago na namang akong taong naging friend bait nga niya eh! kilala siya nang mga friends ko pero yung iba hindi. Tapos ngayon naman ay naghahanda kami para sa marian idol para sa audition na gaganapin sa November 20, 2006 ng uwian. Practice dito practice niyan ang hirap ng steps hindi ko masabayan pero kakayanin namin yan "SAYANG ANG BAYAD NOH" Pagkatapos ng practice nagtungo kami ni twin sa walter mart kumain umikot naghanap ng ********* haha! kami lang nakakaalam. Tapos ayan ang pinaka finale kwento ang papauwi, abah! nakita ko si **** wahaha nagulat talaga ako hindi nga ako makatingin sa kanya tapos nung pasakay na kami nang jeep matural kasabay namin sila ayun hindi kami makapagsalita ni twin kaya sa text kami nag-uusap, Ako: Ma! bayad dalawang estudyante! Manong: Paki abot nga ang sukli.gets who kung sino umabot sakin walang iba kundi si **** nahawakan ko hands niya dumikit DNA niya sakin haha ayun hanggang sa bahay ni Insan nagtatawan parin kami ni twin. Hanggang sa umuwi na ako sa bahay at nag RAN Online infairness maganda ang RAN 4 days pa lamang ako naglalaro level 23 na ako ang saya thanks syempre kay Rudolph, kasama ko nga pala naglalaro sila Maki,Alex,Sadia,Rudolph,Gurpreet... At dito na nagtatapos ang aking istorya.
++ erAsing memOries ++
Friday, November 17, 2006
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Sana Masaya Na Lang Parati"
Bakit ba ganito ang buhay ng tao, palagi nalang nagbabago, paikot-ikot, papalitpalit kasing gulo ng isang pelikulang wala namang istorya. Magulo talaga hindi mo mapapansin bigla na lamang tutulo ang iyong luha at kung minsan mapapatawa ka , buhay nga naman oh! Minsan kapag nagmahal na doon na ang masakit kung minsan, kung pwede sana magmahal na lang na hindi na sasaktan, sana naman yung taong mamahalin mo mahalin ka rin kahit kunwari, Kahit naman sana sa panaginip maramdaman mo na minamahal ka niya, hay! nako buhay nga naman. Ano man ang mangyari wala nang magbabago ganyan talaga. Matatapos ang buhay natin na palaging magulo at paikot-ikot ang ating gulong. Parang ang istorya na palaging nagtatapos sa tuldok. Ganiyan naman palagi,parang sa lahat ng mga talata, pangungusap, nobela at karamihang kwento pansin na pansin naman iyon na palaging nagtatapos sa tuldok, na minsan lamang ako makakita ng wala, at yung wala na yun ay pinagbabawal pa dahil mali ang walang tuldok sa mga ginagawang pangungusap, ito ay kasalan na ibig sabihin bang kasalan bang hindi masaktan?kasalanan bang maging masaya palagi?Na dapat bang balanse palagi ang dalawa?Bakit di ba puwedeng puro masaya na lamang? Bakit ba hindi pwedeng masaktan lamang (yun ay kung mayroong taong gustong masaktan lamang), hirap tuloy! Ah basta kung ako masusunod gusto lang maging masaya, mahirap masaktan noh! Kung pwede lang sana! Ayon dito na magtatapos kaya ayan na naman tutuldukan ko na naman.
++ erAsing memOries ++
Sunday, November 05, 2006
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"N-93"
Natanghali ako ng gising, pero hinintay parin nila ako, ngunit akala ko marami kami yun pala aanim lang, "Many are called, but few are chosen" sabi nga ni Daddy Ren. Pilit kami naghintay ng iba at naghintay. Maya-maya lamang ay napansin ko na ang cellphone ni Kuya Asher at ito ay N-93 naaliw ako sa kanyang cellphone dahil yun ay paborito ko at nais kung bilhin kaya inangkin ko muna,kinalkal at kinalkal doon nga pala kami nag-usap sa bahay ni Kuya Asher, unang beses pa lamang ako nakapunta roon at namangha ako at maganda ang kanilang bahay labas palamang yun paano pa kaya ang loob, o baka naman beautiful outside but inside is horrible, joke lang. Nag-usap kami tungkol sa Covenant na gaganapin sa Nobyembre 25 ngunit madaming naging problema maraming tampuhan si Tita Jamilee si Kuya Kim si Ate Chammy at marami pang iba, maraming problema sapagkat hindi magkasundo sa skit at plano sa Covenant maraming nagtampo, "You will not be united if you are onion skinned" sabi nga ni Tito George head ng YFC ng school tapos ayon biglang tumawag si Tatay Jed at sabi niya makakapunta daw siya by 12:30nn so sabi namin pupunta muna kami ng Jolibee para magtanghalian doon, doon na naganap ang isa pang problema, na biglang nagkatampuhan si Ate Laurice at si Kuya Asher at dahil doon ay bigla nalamang nag walk out ang may-ari ng N-93. At di niya napansin ay naiwan niya ang N-93 na tiyak na hinahanap niya, kaya bigla namin siya hinanap kasama si Tay Jed ngunit bigo kami at imbis na maghanap ay nag-usap nalamang tungkol sa Covenant sa Jolibee sapagkat nahihiya kaming bumalik sa bahay ni Kuya Asher dahil baka galit siya sa amin. Problemado kami kung paano maibabalik ang kanyang N-93. Pagkatapos naming mag-usap ay bumalik kami sa bahay ni Kuya Asher kalabog ng gate ang aming nadatnan at pinabigay nalamang namin ang kanyang N-93 sa isip-isip ko; "paalam N-93", ngunit sa aming pinag-uusapan habang pauwi ay kung bakit ganoon na lamang at nagdabog si Kuya Asher pilit na tinatanong ang aming isip kung bakit? Bakit nangyari iyon, dahil ba sa N-93? Natapos na ang araw at ako ay umuwi na sa bahay ng 6:00PM at pumunta pa sa internet shop sa tapat upang mag-paprint at kelan kaya bibili ng bagong printer hay nako I need it badly pa naman. At dito na nag-tatapos ang istorya sa araw na ito ang pagkagusto at pagkaayaw sa N-93.
++ erAsing memOries ++
Saturday, November 04, 2006
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Erasing my MEMORIES with u
This is my new post after I think two months ago, so many things had happen so many frustration, depression it just like a fast train and I can't reach it but sadly I need to forget this memory this sad songs and sad plots in my story. I should erase them I should forget it and start a NEW life without this person -- CHULIP.. I should be whimsical in forgetting this memory I've own.. I need to stop! This is the end of my Chuliptical Life and start a new one.
++ erAsing memOries ++
Friday, November 03, 2006
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~